بگذارید امتدا، دعا کنیم. خدا بنده ای پدر آسمانی محب، تو رو جوگ میکنیم که کلامت رو به ما دادی تا جانهای ما رو خراک بدی. تو هر ای که از ما رو میدانی و میشناسی اندو و شادی ما مشکلاتی که در پیش رو داریم. بر تو پوشیده و پنها نیست. چیزهایی که باعث رضایت ما میشه و یا شادی ما و یا اندوه ما میشه بر تو به انها نیست و از تو میخواییم خداونده و از طریق کلامتو هران چرا که نیاز داریم دریافت کنیم تا ما رو یاری و قوت و تقویت بده و هدایت کنه در راه ایمان و نگاه ما به سوی توی سی خدای زنده ای پدر آسمانی تا از طریق کلامت به دلهای ما مستقیما صحبت کنیم مگر کلامتو در دستهای ما زنده گرده و خداونده بگذار این برکات عظیم به ما برسه در نام خداونده ما ایسای مسیح در انتهای فصل 14 مطاب خداوند ماهی سایی مسیحی در آیه سی یک سوالی میپرسه و تحکیم ما بر این سوال هست در فرصت کتایی که داریم خداوند چونین میگه ای کم ایمان چرا شک آوردیم مخاطبو پتروس هست اما بگذارید تا از دهانو بشنبیم که مارونیز مخاطب میسازه همین امروز شک می توانه مناه های متفاوتی داشته باشه بستگی به زمینه یا یاد داره و می شه حق زد که هر از گاهی هر یک از ما ایمانداران مسیحی شکی داریم به انواع مختلف گاهی ما خودو در موقعیتی می آمیم و از خود می پسیم هایا واقعا کتاب مقدس حقیقت داره و یا تردید در ذهن ما هست در مورد بخشی از ایمان مسیحی و این وارد ذهن و هندیشه ایمان میشه. ادهه هستن که مشکل دارن و اون شکایی که به ذهنشون میرسه و اون سالها و از خودشون میپرسن آیا من واقعا یک مسیحی واقعی هستم؟ و البته گاهی در زمانی که مشکلات در زندگی پیش میاد و سختی هایی که به وجود میاد ما مسیحیان ممکنه از خود بپرسیم آیا واقعا من توانش رو دارم که با توفان های زندگی به جنگم و مقاومت کنم؟ و این واقعا موقعیت پترس هست او در اون توفان بود و خداوند ما از او این سآر رو پرسید چرا؟ شک آوردی؟ و شاید کسی این کلام رو میشنوه و این شک ها در ذهنش هست و نوعی شک و تردی در ذهنش هست و دعای ما این هست که کلام خداوند به شما این برکت رو بده و قوت و فیص و توانایی بده تا با چونین چالشهای مبارزه کنید و اگر شما شکی در ذهنتون نیست و ایمانتون قوی هست خدای زنده رو شک بگید اما شما میتونید زمان رو بیاد بیارید که در گذشته شک و تردید وارد ذهن و اندیشه ی شما شد و شاید در آینده زمان پیش بیاد که به دلیلی شک به شما حمله کنه و این بسیار خوبه که قبل از اینکه این موارد پیش بیاد ما آماده باشیم تا زمانی که شکها به ما حمله کرد، آماده باشیم و حتی اگر در این لحظه شکی نداریم بیتونیم با کسانی که چنین وضعیتی رو دارنند با خوهران و برادران مسیحیمون که با این شکها می جنگن احساس دلسوزی و همدردهی داشته باشیم اولین مطلب این که میخواییم به من دقیق کنیم از این واقعه که در فصل 14 متا هست دلسوزی خداوند مایسای مسیح هست با کسانی که شک و تردید داره باید اعتراف کنم که تا حدی ما در این زمینه بایستی هدس و گمان بزنیم خداوند مایسای مسیح با پتشه و صحبت کرد با کلامی پر محبت و دلسوزانه زراخه که کلامت رو در مطا میخونیم ما نمیتونیم درک کنیم واقعا لحن کلام او به چه شک بود اما فکر نکنم که او خداوند ما پتروس رو توقیخ میکند بلکه کلام او به این شکل نیست که چرا شک آوردی ای کم ایمان بلکه به شکل دوستانه و از روی دلسوزی و محبت ای کم ایمان چرا شک آوردی و یکی از دلائلی که خداوند به این شکل صحبت میکنه واقعی از که بلا فاصله قبل از این که خداوند این کلام رو بر زبان میاره روی داد. به ترست شاهد بود که خداوند مایسای مصیی بر روی انواج گامبر می داره و تصمیم می گیری که اون از این کار رو انجام بده و اطافش نگاه بیکنه از انواج می ترسه و فرو میره اولی کاری که خداوند ما انجام بده اینی که بلا فاصله اون رو نجات میده خداوند ما نیست داد و گفت خب تو خودت رو به این مشکل انداختی الا خودت از آب بیا بیرون نه خداوند بلا فاصله، وقتی گفت مرا دریاب دستش رو دراز کرد و این رو در ابتدای انجیل مرقص میخونیم وقتی که خداوند اون فرده جزامی رو شفا داد و اونجا میخونیم که خداوند دستش رو دراز کرد و به ما گفته شده که او از روی دلسوزی این کار را انجام داد. و به دون شک با همین دلسوزی و محبت هست که دستش رو دراز می کنه و پساس رو که در حال غر شدن هست از آب بیرون میاره. و پس از اون هست که این ساعه را از او می پرسه ای کم ایمان چرا شک آوردی؟ و این تسلیه زیادی هست برای ما مسیحیان وقتی که با شک و تردید در تقلا هستیم و احساس می کنیم مشکلاتی در زندگی ما هست که ما نمیتونیم ور اونا غلبه کنیم و قدرتش رو نداریم نباید فراموش کنیم که ما مسیحیان خدایی رو داریم که ما رو دوست داریم محبتش بر ما مسیحیان هست کسی که در درس راست پدر آسمانی هست و ابرانیان به ما میگه ما کائن اعظمی نداریم که نتونه با ناطبانه های ما بی تفاوت باشه بلکه مثل ما بود، بدون گناه، در اون احساس همدردی هست برای همه عزیزان خودش، برای همه مسیحیان بویجه در زمان که ما دوچار شک و تردید و نگران و ترس هستیم و یا سؤالهایی به زهنمون میاد و دوست عزیز اگر شما مسیح هستید و اکنون این مشکلات و سختیها رو تحمل می کنید و این سؤالات به زهنتون میاد و شکی به زهنتون میاد در مورد محبت خدای زنده دوست عزیز یقین داشته باش که خداوند ما عیسای مسیح خدایی از که پر از محبته پر از دلسوزیه و احساس ترهم داره نسبت به شما و چقدر آلی هست. آیه ای سی ایک چگونه شروع میشه؟ ایسا بیدرنگ بلا فاصله دستراز کرد و او را گرفت. بدون تنمول و تردید خدافند در اون جا بود و بلا فاصله پترس رو در اون شرایط نجات داد. و شما نیست همین گردنین رو میتونید داشته باشید. زمانی که شک و تردید به ذهنتون میاد. بس نکته اولی که بهش فکر میکنیم محبت و احساس دلسوزی خدافند ما ایسای مسیح هست. دفعه من بگذاریم در مورد شکی فکر کنیم که پتروس داره در این لحظه چرانکه در ابتدا گفتیم شک و تردید انواع مختلفی داره در اینجا پتروس در یک چالش بسیار بزرگ هست او قصد داره و روی آب گام برداره آیه سی به ما میگه باد بسیار شدیده و میبینیم که او ترسان شده مشرف به غرقه حرچند که خداون اون رو دوت کرده که تا از کشتی پا بیرون بگذاره و روی آب بیاد اما وقتی که دور تا دورش رو نگاه میکنه و میبینه چه کاری انجام داده و دریا خروشان باد شدیده از خودش میپرسه آیا من میتونم این کارا انجام بدم؟ آیا توانش رو دارم؟ و ترس او رو فرا میگید. و دوست عزیز شاید شما نیست در چونین شرایطی باشید. زندگی برای ما مسیحیان پر از مسیبت و سختی و مشکلات هست. چه در خونه چه در محل کار. در خانواده بیماری هست، افسردگی هست، مشکلات هست، فرق هست، نداری هست، فرهنگ بر زد ما مسیحیان هست، جامعه علیه ما هست و گاهی ما مسیحیان از خودمون میپرسیم من واقعا توانش رو ندارم. باد و دریای زندگی بسیار توفانیه. من دارم غرق میشم. و این احساس پتراس هست در اون لحظه. تحصانه. و شک در ذهنش هست. اما در آریه سیرگی خداوند بود چه میگه؟ ای کم ایمان چرا شک آوردیم؟ این شبیه کلام هست که خداوند ما ایسای مصیی در آیه 26 متا فصل 8 گفت. در اونجا نیست توفن هست، انباهش کشتی رو فرو گرفته خداوند مایسای مسیحی در کشتی، در خواه و شاگهدان به تصف دادن. میگن خداوندها ما را دریاب که حلاک میشدیم. پس میرن و خداوند رو بیدار میذازن. و میگن خداوندها ما روبه مرک هستیم. در اونجا در آیه سی و شیش خداوند به اونا میگه چرا ترسان هستی؟ و بعد برخواسته بادها و دریا رو نهیب میزنه. شاگدانش رو نهیب نمیزنه بلکه دریا رو آرام میزازه و همون سؤالی رو که از پتروس پرسید از این شاگدان میپرسه و چونین میگه ای کم ایمانان چرا ترسان هستید ایمان کم منایین جزب کم ایمان یعنی ایمانی که کتا مدت هست دوامی نداره. پتروس در ابتدا ایمان داشت وقتی که پاه از کشتی بیرون گذاشت و بروی آبگام برداره به خداوندی سای مسیح اعتماد داشت. از کشتی بیرون اومد. اما به نظر میزی که اون ایمان و اون اعتماد یک باره از بین میره. شک! به ذهنش بارد میشه. و ترسان میشه. و من و شما نیزوست عزیز وقتی که با توفاق زندگی مواجه بشیم و کشتی زندگیمون رو به غرص شدن میترسیم و فکر میکنیم هایا واقعا توانش رو داریم تا مقابله کنیم و البته به این علاقه هست که اغلب اوقات ما تحکیم میکنیم که ایمان حقیقه خدا زنده است ما مسیحیان ایمان آوردیم ایمانمون تداوام داره به این علت که خدای زنده وقیقی این ایمانو به ما عطا می کنه و اون رو حفظ می کنه اما گاهی خداون اجازه می ده تا مشکلات و سختی های زندگی به حدی شدید بشه که واقعا ما فراموش کنیم و مگر او ره کنه، مگر او ایمان ما را حفظ کنه، ما در خود توانایی را نداریم که پیش بریم و همچنان به کلامش اعتماد داشته باشیم. اگر به حال خود رها بشیم، شک و تردید زندگی و کشتی ایمان ما را غرق خواهد کرد. خیلی مسیر عالیه هست که قای خدابند اجازه میده تا پی ببریم که ما چقدر ضعیفیم و چقدر نیازاریم به فیض او تا ایمان و ما رو محفوظ نگاه داره البته این حقیقت داره در مورد ایمان که ما رو نجات میده ایمان نجات برش اما این اکنون ما با ایمان نجات برش فکر نمی کنیم بلکه به اون تداوم ایمان فکر می کنیم در زندگی ما مسیحیان. یعنی اعتماد و توصل کامل به مسیح در طول زندگی، هر روزه، در اون مشکلاتی که هر روزه باش رو برو می شیم. ایمانی که به مسیح داریم. یکی از مفسرین پیوریتر چی نیست می گه؟ کسی ممکنه ایمانش به قدر کافی باشه تا به بهش برسه اما در سختی ها ایمانش زعیف باشه بله ما ممکنه یقین داشته باشیم از نجاتمون اما این تزمین نمی کنه که در سختی ها و مشکلات دائمان ایمانمون به خداوند باشه و اعتمادمون به او کامل باشه در تمام روزهای زندگیمون ما نیاز داریم در خدا زنده به ما فیض بده و ایمان ما رو محفوظ نگاه داره و قوی گردانه خداوند مایی سال مصیب به پتروست، یکی از شاگردان و واقعیش گفت ای کم ایمان اما سآلی پیش میاد و البته شما ممکنه بیا داشته باشیم که چگونه در فصای وعدی انجیل متا خداوند چونین گفت اگر شما به اندازه یه دانه خردلی ایمان داشته باشید بیتونید بیان کوح بگید از جا کنده شو و هیچ چیزی برای شما غیر ممکن نیست بس ایمان اندک ممکنه مشکلی براش نماشه زیرا حتی ایمانی به اندازه یک دانه خرده بسیار کوچک قادر کارهای بزرگ انجام میکنه دانه خرده بسیار اندکه و خداوند میگه چون قدرت خدای زنده پشت اون ایمان هست حالا شما اگر ایمان داشتی با خدای زنده هرچند که اون ایمان اندک باشه قدرتی که پشتش هست بی نهایته و میتونید کوهای مشکلات رو جا به جا کنید. اما در اینجا وقتی که با پتروس سآل می کنیم پتروس برای لحظه این دریافت که چه خطری هست اگر ما واقعا اعتماد ما به خود ما باشیم اگر تصور کنیم ما هستیم که میتونیم با مشکلات رو برو بشیم و ایمان ما قوی هست و لازم این نیست به خدا و اعتماد داشته باشیم زیرا میتونیم با توان خود با اندیشه خود با مشکلات زندگی روبرو بشیم و نیازی به خدا نداریم و البته این مشکل بسیار بزرگ و جده هست برای ما مسیحی هم و همه ایما ممکنه دوچار این اشتباه بشیم که تصفر کنیم که من با قدرت خودم میتونم این کارا انجام بدم و بدون اعتماد به خدا وان و دعا روز رو شروع کنیم و اعتماد کنیم به توانای خود این ایمان اندکی هست و یا ایمان کمی هست که خداوند در مورد او به ما حشدار میده. باید فراموش نکنیم که ایمان و اعتماد ما به خداوند بااستی دائم باشه و موقعتی نباشه. اگر فصل 8 متا نگاه کنیم زمانی که دریا توفانی شد و توفان عظیمی در دریا پدید آمد، خدابن به اون شاگدان چونین گفت چرا ترسان هستید؟ اونها رو مخاطب ساخت و گفت ای کم ایمانان چرا ترسان هستید؟ اغلب آقاد ایمان اندک باعث ترس میشه شک باعث ترس میشه وقتی که ترس وارد میشه تردید و شک نیز وارد زهن ما میشه و ما ترسون میشیم و از خودمون میپرسیم آیا واقعا من توانش رو دارم تا با این مشکل روبرو بشم؟ آیا واقعا قادرم در این سختی توان داشته باشم؟ آیا قدرتش رو دارم؟ و اگر هریک از ما به زندگی خود نگاه کنیم میبینیم که ما مسیحیم وایستی تمام امید و اعتماد ما بر خداقل ایسای مسیح باشه به خودی خود توانی در ما نیست اما او خدای قادر متعاله و بایستی بدونیم که حتی در اون شرایط وقتی که در اون ایمان اندک هستیم خدای ما دلسوزی و محبتش بر ما هست و محبت اون ذرهی کم نمیشه دکتری سبام که میخوایم بهش فکر کنیم موقعیتی از که باعث ایجاد شک شد در ذهن پتروس در فصل 14 متا می خونیم قبل از این که این واقع روی بده خداوند مایی سایی مسیحی به مکانی خلوت میرن و شاگردان با او هستن و در آی پونزه به ما گفته شده که در وقت اص و در آی بیست و دو می خونیم که در آی بیست و سه وقت شام یا اص خداوند اونجا تنها بود پس از این که پنجزار مرد و غذا میده با پنج نان و دو ماهی اونا روانه میشن، شاگردانش در روی دریا هستن، دریا توفانیه و ساعتها گذشته اون دمانه از که در آیه پونزه میخونیم بعد از زهر هست و زمانی که خداوند ما بر بالای گوه و دعا میکنه در تاریکی شب هست مرغوز، وقتی که این روایت رو برای ما بیان میکنه، اعلان میکنه که شاگردانش در روی دریای توفانی مرتب پارو میزدن و تلاش میکردن تا به شکلی خود رو به ساحل برسونن و گاهی توفان زندگی باعث می شه که ما دست به تقلا بزنیم مثل شاگردان که روی دریا پارو می زدن و توفان شدید بود شما نیز در زندگی تو ممکنه به همین شکل با مشکلات رو به رو بشید و عرق بریزید و تلاش کنید اما در این آیات نمی خونیم که وقتی که شاگردان پارو می زدن ترسان باشن چون که در فصل هشت ترسان شدن به چه علت؟ تنها چیزی که باعث ترس اونها شد، زمانی بود که خدافند مایی زایی مسیح به روی آب قدم میزد و اونها مسترب شدن و گفتن آیا یک شبه هست و از ترس فریاد براوردن دریا توفانی بود و نمیتونستن دقیقاً ببینن به دین دلیل ترسیدن اما اگر به فصل هشت نگاه کنیم این خود توفان هست که متا در فصل هشت یه توفانی عظیم در دریا پدید آمد بعدی که کشتی را فرو می گرفته در فصل 14 چونین توفانی نیست و شاید تفاوت در این جا باشه که در اون توفانی که در فصل 8 مطا برای ما مکتوبه شیطان باعث شد تا این توفان براخته و شیطان قصد داره تا به این شکل مسیر رو که در کشتی هست نابود کنه و به این دلیلی که توفان رو پدید میارد. در فصل 14، خدابند مایی سایی مسید در کشته نیست. و شاید این یک توفان طبعی باشه که در اون زمان فراغان این در اون دریا روی میدن. ولی در توفان خطرناکه نیست و ترسی ندارن تا زمانی که میبینن کسی بر روی آبگام میزنه و تصور میکنن شبهه و میترسن. تا این که در یافتن که مسیر نزد اونها میاد با همون دلسوزی، با همون محبت و زمانی که صحبت میکنه میگه قوی دل باشید، ترسن و باشید این منم و ترس اونها از میان میره و این زمانی هست که پتروس با شجاعت فراوان وقتی که در میا به خداوند در اون نزیکیه در روی آب گامبر میداره چون این میگه خداوند اگر توی مرا بفرما تا بر روی آب نزد تو آیم وقتی که میخونیم پتروس میگه اگر توی بدونی شک شکی در اون نیست بتر ترجمه میشه از اونجا که تو در اونجا هستی مرا بفرما تا بر روی آب نزد تو آیم پترست یقین داره که خداوند در اون جا هست و همون روز از فرموش نمی کنی که خداوند پنج هزار نفر رو خوراک داد و در دلش این آرزوی قوی هست اگر مسیح در روی آب من هم می خوام برم کنار او باشم و در حضور خداوند و نجات دهنده ای خود باشم پترست از خداوند درخواست می کنه تا او رو فرا بخونه تا نزد مسیح بره عده از مفسرین با خودشون میگن شاید تنها چیزی که پتروس میخواد اینه که اونیز همین کار رو انجام بده اما به نظر نیستی که اون این شادی پتروس هست که میخواد با خداوند باشه و اینه که باعث میشه از خداوند سآل کنه چنون که تو در آنجا هستی مرا بفرما تا نزده تو آیا موقعیت مشابهه هست در زندگی پتروس، پس از این که خداوند مایزرای مسلوم می شه و رستاخیز می کنه پتروس و عده از شاگردان به دریا میرن تا مایی گیری کنن. خداوند ما بر روی ساهل هست و زمانی که یوهننا در میابه که مسیح در روی ساهل هست، پتروس بلا فاصل از کشی بیرون میاد وش نامی کنه تا نزد مسیحی باشه. میبینی چه اشتیاخی داره تا با خداوند ایسای مسیحی باشه. و همین اتفاق هست که در اینجا روی میده، پتروس میگه مسیح اونجاست و من میخوام با او باشم. و چه الگوی هست برای من و شما دوست عزیز؟ آیا آرزو و اشتیاغ ما این هست که با خداون ایسای مسیح باشیم؟ تا جویای روی او باشیم؟ تا دعا کنیم؟ وقتی که کلامشو میخونیم او رو ببینیم؟ ایمان ما بگو قوی گرده؟ مشارکت ما با خداون من نجات درنمون بیشتر بشه؟ در دعا، در خاندن کلامش، نزدیکی او، قدرت او، فیض رو احساس کنیم و ایمان داشته باشیم که او همیشه با ما مسیحیان هست وقتی که پتروس چونین درخواست نمی کنه تا نزد مسیحی باشه خداوند به او میگه بیا همچنان که پتروس مشتاقه تا با مسیحی باشه مسیح نیز مشتاقه تا با پیروان و خودش مشارکت داشته باشه او نیز مایله و دوست داره تا ما نزد او باشیم و نزش بیاییم، به درگاهش بیاییم، دعا کنیم، نامش رو بخونیم و محبت خود رو برو ابراز کنیم و در نهایت بگذارید به شک فکر کنیم که چگونه از نیان برداشته میشه در آیه سی و دو چونین میخونیم که پتروس و خدابند مایسای مصیب به کشتی باز میگردن و من حرس می زنم که خدابند ما وقتی که به کشتی وارد شد دست پتروس رو گرفت و او رو به کشتی وارد ساخت و در اینجا می بینید محبت و دلسوزیش رو برای پیروانش که اتا پتروس رو که در حال غرق شدن هست دستش رو می گیره دستی که او رو از شک و ترس نجات می ده و وارد اون کشتی می سازه ما در اینجا محبت خدای زندر رو می بینیم که پتروس رو از خطر نجات می ده وارد اون کشتی امن می سازه و زمان که بی کشتی بارد می شند در انتهای آیی سی و دو می خونیم که باد ساکن گردید البته نباید تصور کنیم که هر وقت ما نام مسیح رو بخونیم و دعا کنیم بلا فاصله مشکلات از بین میره و توفان زندگی آرام می شه اما بدون شک اگر مسیح در ذهن و اندیشه ما باشه اون مشکل سخت زندگی ما قابل تعمل هست و سختر این مشکلات زندگی دمانی که مسیح با ما باشه عظمت خودشو از دست میده اگر راوته ما با خدا و نیسای مسیح نزدیک و گرم باشه و سریق دعا سریق شنیدن کلامش ما با مسیح نزدیکتر میشیم و به این شکل که شک پتروس از بین میره ایمانش زنده میشه و بعد در آیه سی و سه چونی نمیخونیم پس احل کشتی یعنی کسانی که در کشتی بودن و شامل پتروس نیز میشه او را پرستش کرده بله او خدای زنده هست در جهز و شایسته هست که او را پرستش کنن مرقص به ما بگی که وقتی که دیدن چه اتفاقی افتاد و توفن بلا فاصله ساکن شد به حیجت در اومدن. هدچه شگفتی هست. خدای ما محبت او چقدر غریبه. این دلیله که ما مسیحان او رو پرستش میکنیم و عاشق این هستیم که رابطی نزدیک و مشارکت و دوستی نزدیکی با خدا و ایسای مسیحی داشته باشه. و در نتیجه توی این می خونیم، وقتی که مسیح رو پرستش کردن توی این گفتن براستی تو پسر خدا هستی در کتاب ایوب آیه یه هست که ایوب به ما میگه که تنها خدای زنده هست که بر آبها گام بر می داره و زمانه که شاگردانه مسیح دیدن که مسیح بر آبها گام بر می داره تنها نتیجه ای که گرفتنی بود براستی که تو پسر خدای زنده هستی بله، او خدای زنده است، اما جسد بوشید، انسان گشت با تمام دلسوزی و محبتی که داره برای پیروانش او فروتن می گرده و می آتا در تجارب ما شریک باشه اما فراموش نکنین که مسیح خدا زنده و شایسته ی پرستش شایسته ی خدمت و دوست عزیز آیا شما شکی در ذهنتون هست در علوهیت مسیح آیا ذره ی شک دارید هنوز تصور میکنید که او حضرت ایسای مسیحه تو بکنید دوست عزیز ایمان میارید که او خدا زنده واقعیست او پسر خداست و او ایمان داشته باشه. گاهی ما ایمانداران با خودمون میگیم من در شرایطی هستم که واقعا نمیدونم چه بکنم. بسیار شرایط سخته. دوست عزیز اگر مسیحی هستید یقین داشته باشید که خدای ما، نجات دنده ای ما، ایسای مسیح محبت و دلسوزیش با شما هست و شما رو دوت میکنه تا نزد او بیایید و به شما یاری میده از این دریای توفانی عبور کنید و بعد وقتی که در یافتیم واقعاً او که هست و چه توانایی داره و چه کاری برای ما انجام داده و چه کارهایی برای ما انجام میده اون وقتی که او رو با تمام وجود پرستش میکنیم و همچنان که او رو پرستش میکنیم به اعتراف میکنیم که او خدای زنده هست ایمان ما قوی میشه محبت ما به خداوند ایسای مسیح قویتر و شدیدتر میشه و قادر خواهیم بود تا پیش بریم و اعتماد داشته باشیم در هر شرایطی که در زندگی هستیم، هر توفانی که در زندگی ما باشه زیرا با طوان او توفان زندگی آرام خواهد شد و ما در امنیت کامل هستیم، در دست های خداوند ما عیساییم هستیم زیرا او ما را به ساحل امن خواهد نسانیم