لطف کنید به کلام خداون نگاه کنید جسالی پولوس رسول به فلیپیان فصل سه وام آیه بیست کلام خدای زنده چنین میخوانیم؟ اما وطن ما در آسمان هست که از آنجا نیست نجات دهنده یعنی ایسای مسیح خداوندا انتظار میکشیم که شکل بدن حقیقی ما را تبدیل خواهد نمود تا به صورت بدن پرجلالو شود مطابقا نیروی که قادر هست همه چیز را موتی خود بگرداند موضوعی که میخوانیم بهش فکر کنیم اینه وطن ما در آسمان هست که این شهادت و اعتراف همه کسانی هست که واقعا به خدابند مایسای مسیح ایمان آوردن. همه اونا، همه مسیحیان میتونن این کلام از تحه دل بگن که وطن من در این جهان نیست، وطن من در آسمان هست. اگر به آیات قبلی نگاه کنین، پلوس رسول حشدار میده در مورد کسانی که دنیاوی هستن. و در این زمینه ادامه میده و عشتار میده و بعد از اون آیاتی رو به ما میدیگه بسیار تشفیق کننده از و این مثل یک جواهره در اون زمینه ی تاریک و یا مثل یک رنگ اینکمان در زمینه ی تاریک عور ها پلاس به ما میگه که نهایت زنده یک مسیحی چه هست و در حقیقت مطلقا غیر قابل قیاس به آنچه که ما در این دنیا تجربه میکنیم و غیر قابل قیاس به آنچه که این دنیا میتونیم به ما عطا کنیم هر مسیح واقعی در یک سفر هست در این دنیا ظاهره، مصافره و مقصد نهایو او آسمانه و کتاب مقدسم ما میگه که ما شهروندان آسمانی هستیم پلوس در ابتدایه های بیست میگه وطن ما در آسمان هست یعنی ما شهرمندان آسمان هستیم جایی که در نهایت همه این مصیحه با اونجا خواهن نصید در این دنیایی که با این کلام به شدت مخالفت میشه در این دنیایی که دین باطل درش فراوان هست بی خدایی فراوانه مادی گرایی فراوانه برای ما مسیحان که در عقلیت هستیم بگذارید از این آیه تسلی بگیریم بله در زندگی ما مسیحان گاهی شرایط سختی هست ما واقعا احساس ناومدی میکنیم عبرهای سیاهی آسمان زندگی ما رو تاریک ساخته و ما میترسیم و یا ممکنه بیماری به سراغ ما اومده باشه اما در هر شرایطی که هستیم ما با ایمان به خدای خود نگاه میکنیم، به نجاتنده خود، او که روح و جان ما را شفا داد. و به خود یاد آوره میکنیم با عنوان یک مسیحی، این دنیا جهان من نیست، میراس من در آسمان هست. و به عنوان یک مسیحی من تحت اهد فیض هستم. یعنی در مسیح بشکل ازلی و بعدی در امنیت هستم و بدون شک به اون خانه آسمانی خواهم رسید. و این امید قطیه هست. امیدی هست که اساس اون بر طوانهای ما نیست بلکه بر کار و شخص خداوند ما ایسای مسیحه که وارد اون قدس الاخداس گشت. و این امیدی نیست که تغییر بیدا کنه. این امیدی نیست که تقریب پذیر باشه، بلکه امیدی قطیه هست. هنوز امیدی که شما میدونی در این جهان داشته باشید اگر به خداون ایسای مسیح ایمان داشته باشه اگر واقعا اون تحور روحانی را تجربه کرده باشید این امید برای شما هست که این جهان وطن شما نیست و پلوس تقریب می کنه وطن ما در آسمان هست و زندگی ما توسط آسمان ادار میشه اگر ما شهروندان آسمانی هستیم زندگی ما در این دنیا توسط خدای زنده و کلامو ادایت میشه قبل از اینکه من مسیحی بشم قبل از اینکه خدای زنده رو بشناسم مثل اون اعضای کلیسا در فلیپه هم زمانه که مسیحی نبودم اونا در فلیپه زندگی میکردم اونجا بخشی از امپراطوری روم بود و ساکنون بسیار محرور بودن افتخار میکردم و اونا میگفتن ما رومی هستیم و لباس رومی میپوشیدن به زبانه یونانی صحبت میکردن و از فرهنگ روم پیروه میکردن تر اون زمان امپراتوری روم قدرت بزرگی بود و این کسان که مسئلی رو نمیشناختن افتخار میکردن و میگفتن آیا ما با امپراتوری روم تعلق نداریم که خدای ماست؟ آیا امپراتوری ما قدرت من نیست و همه دنیا را شکست نداده؟ آیا ما سروت و جلال زیادی نداریم؟ و این تفکر اون کسانی بود که در فلیپی بودن. اونا شهروند اونجا بودن. اونا پاسپورت امپراتوری روم رو داشتن و افتخار میکردن و دیونی نتونستن سر خودشون رو در اون جهان بلند بگیرن. و قبل از اینکه مسیر رو بشناسن اینا برایشون بسیار عزشمند بود. و اونا این احساسو می داد که به جایی تعلق دارن بی ایک امپراتوری بی ایک قدرت بزرگ اما بعد از اینکه مسیرو شناختن بعد از اینکه دریافتن واقعا حقیقت چیست دریافتن که این دنیا واقعا عرضش چندانی نداره واقعا دیدن این دنیا چه هست دریافتن که حتی امپراتوری قدرتمند روم زمان شکرز خواهد خورد و این دنیا قادر نیست به وعدهای خود عمل کنه وقتی که دنیا رو در سایه عبدیت دیدن، وقتی که دنیا رو در سایه کلام خدافن بهش نگاه کردن، دریافتن که این دنیا به طالت کامل هست. فبا نیست. میتونیم به گذشته نگاه کنیم، به تاریخ دنیا نگاه کنیم و بدونیم که قدرت های زمینی و پادشان این دنیا چقدر ضعیف هستن. و همین اونا رفتن و فقط نومی از بعضی از اونا باقی مونده. وجه هایی نیست که به اونا افتخار کنیم و بگیم من به فلان امپراتوری تعلق دارم و من پارسی هستم و غیره. ندرست از یده که ما مسیحی باشیم میراسی داریم در آسمان. میراسی که مثل امپراطوری پارس و یا امپراطوری رومنیست که یک زمان معروف باشه و اکنون نابدی چوده باشه و از قصهای اون صرفاً ویرانهی به جا مونده باشه. ما میتونیم به یک خانه عبدی نگاه کنیم که تا به عبد پایدار و باقی و مندگاره و یک مسیح واقعی اصولی خدای زنده مورد فیض قرار گرفته خداوند او حرمت زیادی داده نه فقط ای که از فرزندان و خداونده بلکه شهروند آسمانیه به پادشای تعلق داره که نابود نخواهد شد و تر آسمان محفوظه و پتروس به ما میگه میگه و ما میراسی اتاح شده که فنانا پذیره میراسی که در آسمان محفوظ نگاه داشته شده. بیالائش، ناپش مردنی که نگاه داشته شده در آسمان برای شما که با قدرت خدای زنده محفوظ هستین به واسطه این ایمان برای نجازی که معیار شده تا در ایام آخ از ظاهر شود. وگر شما یک مسیر باشید به شما یک حیات تازه داده شده. در وسط روح القدر شما از نو زاده شدید. و اکنون تحت هدایت روح خدا باعثی زندگی کنید روح خدای زنده روح قداس در شما ساکن هست و یکی مسیحی نامش در کتاب حیات مکتوبه و اینا برکات عالی هست دوستان این برکات به همه تعلق نداره نام کسانی که مسیحی هستند از ازل، از دفتر حیات مکتوبه قبل از این که جهان آفرید بشه پر اساس مشیت و اراده خدای زنده در ابراهیان دوازده بیست و سه چونین میخوانیم کلیسای نقص صادقانی که در آسمان مکتوبن و به خدای داور و به روحای آدلانی که کامل گشتن و به ایسا واسطه ی عهد جدید و به خون پاشی شده که سخن میگن به چیزهایی نیکوتر از خون حابیل. بس مصیحی کسی هست که نامش در آسمان مکتوبه. زندگیش در وسط خدای زنده هدایت میشه. خدایی که در آسمان سلطنت میکنه. ولی زاییک مصیحی زندگیش بر اساس کلام و خداونده. نه بر اساس فلسفه ی دنیاوی. بلکه بر اساس کلامی که حقیقت هست. و با کداریم اینا فکر کنیم در فصل چهار آیه هشت پولستونی میگه. خلاصه ای برادران هرچه راست باشد یا هرچه حقیقت باشد و هرچه شایسته، هرچه عادل، هرچه پاک، و هرچه دوست داشتنی، و هرچه نیکنام هست و هر برطری و هر ستاعشی که بوده باشد در آنها تفکر کنید. نه به چیزهای مادی و بیارزش. دوستان، بنابراین یک مسیحی ما به این مسایت باید فکر کنیم. زیرا ما شهربندان آسمانی هستیم. اگر یک مسیحی باشی دوست عزیز، عبدیتی شما تصمیم شده است. ایرا به اعمال شما بستگیر نداره. و اون که حیات شما و عبدیت شما را تزمین می کنه خداوند ایسای مسیح است که در دست راست پدر نشسته و امید ما در آسمانه دعای ما به اونجا می رسه به حضور خدای زنده می رسه و مسیح برای ما شفاعت می کنه به چه لحظی را شما کاهنی دارید که وفا داره خداوند ما ایسای مسیح ولذا از این حقائق تشفیق بشید و کلام خدافن به شما میگه شجاعانه به حضور تخت فیض بیایی تا در اونجا فیض بیایی در زمان که بهش نیاز دارید. و همین شکل تسلیه شما در آسمانه در جایی که تسلیدنده یعنی رول قدس نازل شده و در شما ساکنه و کلام خدای زنده در دست های شما اصلا این کلام آسمانی است این کلام توسط پیامبران دروغی نوشته نشده بلکه توسط رول قدس مکتوب گشته و لذا به عنوان یک مسیحی منشه تسلیه ما کلام خداونده امید ما ایسای مسیح هست و وطن ما در آسمانه ازا ما دیگه دنیاوی نیستیم دیگه اندیش ما به این دنیا نیست پلوس به کولسیان چونین می نیسته و می گه پس چون با مسیح برخیزانی نشدید آن چرا که در بالاست رویا باشید؟ آنجایی که مسیح هست به دست راست خدا نشسته در آنچه بالاست بیندشید نه آنچه ده در زمین از ایرا که مردید و زندگی شما با مسیحی در خدا مخفیست آنچه که دنیاویست، آنچه که گناه آلوده اون را راحت کنید برای مردم این دنیا شما به عنوان یک مسیحی در این دنیا غریبه هستید، بیگانهی سائر هستید و دیگران ممکنه به شما فکر کنن و تحجیب کنن و یا شما ممکنه یک نوکیش مسیحی باشید و تجرب کنید و بگید من نمیخوام مثل یک غریب زندگی کنم. درست عزیز این زندگی از شما به اون فرا خونده شدید. شما فرا خونده شدید تا دنیا رو ترک کنید، پشت کنید به دنیا و خدای زنده رو خدمت کنید و اندیشه شما به چیزهای آسمانی معتوف باشه. خدای شما فلاسفه و امیال شما نیست بلکه خدای زنده است و شما فراخوند شدید تا او رو خدمت کنید. زیرا به عنوان یک مسیحی سفیران مسیح هستید و به یاد داشت باشید همچنان که تلاش میکنید تا او رو خدمت کنید. هر روزی که شما از عمرتون میگذره هر روزی که واقعاً سعی میکنید به شکل او رو خدمت کنید. حالا در هر زمینهی که باشه. هر روز که بکسره، شما یک پیروس هستید. مرک شما رو وارد خانه آسمانی میسازه. هر روز که میگذره، هر روز که سپری میشه. شما شنمنده نیستید، پشیمان نیستید که عمرتون از دست دادید، بلکه شاد باشید، زیرا به خانه آسمانی نزیک میشه میدیم. و چه پرکت بزرگی هست دوست عزیز. عمر که میگذره ما بازنده نیستیم، عمر بمونو نباختیم، بلکه عمر در قدمت خدافن ایسای مسیح سپری میشه. و جلالو و ستایشو هدف زند و هر کس که واقعاً به خانه خداون می آد و هر کس که مسیحی هست آرزو این هست که از خداون و نجات دهنده ای خود سخن بگه و از اون جلالی که در انتظار ما هست از اون وطن آسمانی و مسیحیان برکت بسیار عالی بهشون داده شده زیرا بر خلاف دیگران اونها به حضور خدای زنده دسترسی دارن بیتونن دعا کنن یوهننا به ما میگی که مشارکت ما با پدر آسمانیست و پسر او ایسای مسیح به ما سریخ و خون و او به خدای زنده نزدیک شدیم مشارکت ما، دوستی ما با خداوند و امچنین با دیگر مسیحیان مسیحیان خانواده ما و دوستان نزدیک ما هستند و همه ما مسیحیان در اون راه باریک هستیم که به حیات اولی منتقل میشه و زمان ایکی شما با دیگر مسیحیان می نشینید، می تونید با اونا صحبت کنید و بگیر در حفله گذاشته قدامن چیگونه به شما کمک کرد، چیگونه به شما فیض داد، چیگونه به دعای شما پاسخ داد، و یا ممکنه در سختی افتاد باشید و می تونید در مورد اینا با دیگران صحبت کنید، با دیگر مسیحیان و اونا شما رو تشمیح کنند و از این مطاره ما درست بگیرین و شاید بتونیم هم دیگر ر در کلام خداون قومی خاص خونده شدن. قومی که به شکلی خاص دوت شدن، فرا خونده شدن، محبت خدای زنده بر اونا قرار داده، مجزا شدن، قومی برگذیده هستن به این عدف که ستایش او رو به دیگران برسونن. از هم مسیحیان که فرزندان و ملکوت هستن، برکات معنوی خاصی به اونا رسیده که به دیگر انسان ها رسیده. پتروس راجبین ها در رساله خودش میگه در رساله اول پتروس فصل یک چنین میگه؟ متبارک باد خدا و پدر خداوند ما یسای مسیحی که به حسب رحمت عظیم خود ما را به واسطه برخواستن یسا و مسیحی از مردگان از نو تولید نمود برای امید زنده برای میراس فساد ناپذی که در آسمان محفوظ نگاه داشته شده برای شما اگه یک مسیح واقعی باشید و به عنوان یک شرگند هاسمانی ما آزاد هستیم. آزاد از لعنت گناه. آزاد از اصارت شیطان. بله او همچنان ما رو وسوسه می کنه اما ما دیگه اسیران و اونیستیم تا مجبور باشیم به گناهان خود ادامه بدیم. ما از اصارت گناه آزادیم. لعنت گناه از ما برداشته شده اکنون هیچ محکومیتی نیست برای آنهانو که مسیح رو دوست دارن و فرا خونده شدن ما آزادیم تا خدای زنده رو خدمت کنیم نه از روی ترس و مثل بردگان بلکه با آزادی ما آزادیم تا به وضوع خدای زنده برسیم و دعا کنیم آزادیم تا کلام خداوند رو مطالع کنیم در کتاب روث میخونیم که روت میاد و به جایی میرسه که چشمه ای آبی هست و به راحتی اون آب رو مینوشن و امین شکل سازید وقتی که شما میای در جایی که کلام خداوند وز میشه و یا در جایی که وز شده و اون کلام رو میشه روید این کلام مثل آب حیات هست و اگر او یکی از معلمینی باشه که خداوند تدحین کرده او کلام حیات رو به شما میرسونه شبان کلام رو متعالیه کرده، عمرش رو صرف کرده، کلام رو فرا گرفته و میاد این کلام رو برای شما توضیح میده و این مسمون آب چشمه است، تازه است و قدرتمنده با تدین روح قدس به شما میرسه وگر شما در تاریکی و گمراهی باشید این پردر رو کنار میزنه تا حقیقت رو دریابید و این برکت بسیار بزرگیه است دوست عزیز از امان که میاد و کلام خداوند وضع میشه بدلقت تمام گوش بدی زیرا این کلام اینیست که به شما در و آینده پر جلالی در اندزار شما هست. منوان یک مسیحی عبدیت از آن شما هست. و فرزندان خداوند مشتاق این وطن آسمانی هستند. و این جانبینی یک مسیحی هست. ما فراخونده شدیم تا تفکر ما بر چیزهای آسمانی باشه. جایی که سرانجام واردون خواهیم شد و عبدیت رو در اونجا سپری خواهیم کرد. شخصا اگر کسی در این دنیا باشه میخواد شرایط خوبی داشته باشه، زندگی بهتری داشته باشه، حتی دیگه محاجرت میکنن تا به یک کشور بهتری برن. هیچ ایرادی درش نیست که ما زندگی بهتری رو بخواییم. اما متاسفانه ما ممکنه تصفر کنیم اگر به کشور بهتری بریم همه چیز تموم میشه و در اونجا دیگه سختی نیست، مشکلات نیست و افسردگی نیست و بلا نیست، بیماری نیست و تصفر میکنن اگر به کشور بهتری برن همه این مشکلات حل بله همه ای ما به دنبال وطن بهتری هستیم اما حتی رسیدن ما اونجا کار سختی هست تلاش سیادی باید بکنید، خدج سیادی باید بکنید و حتی اونجا هم مندگار نیست یک زمان باید اونجا رو ترک کنید اما چقدر بینهایت برطر این وطن آسمانی ملکوت آسمان جایی که غیر قابل قیاس با این جهان و بهترین کشورهایی که در این جهان هست در ابراهیم فصل 11، در مورد ایمانداران راستین گفته شده که اونا مشتاق وطنی بهتر هستن اونا مثل ابراهیم در این زمان در این جهان خود رو غریبه میدانستن کسانی که چونی میگن آشکار بیسادن که در جستجوه وطنی هستن مشتاق وطنی نیکوتر هستند، یعنی وطنی آسمانی. از این رو خدا از ایشان آر نداره که خدای ایشان خانده شود. چون که برای ایشان شهری مایی ها ساخته. بله دست عزیز، خدای زنده برای ما چون این شهری بنا کرده. شهری که نابود نمیشه، شهری که بوم بوم نمیتونن بزنن، شهری که از بین نخواهد رفت. کاهی مردم در این دنیا خونه می سازند و اتفاق می آفته و عرضش اون خونه کم می شه عرضش اون ملک کم می شه و یا عرضش پول کم می شه بسایید یک مدتبی رو به شما بیان کنم و اعتراف کنم که با خودم فکر می کنم من قراره به این کلیسا بیام به این شهر بیام و باید با ماشینم سفر کنم و چی می شه اگر یک دفعه اول یک شمبه ماشین توی راه خراب بشه لسه ها دیشه برکت کردم و با قطار اومدم که ماشین خراب نشد و من اینجا برستم نمیدونی دوست عزیز ما وقتی که به هشت راستین فکر میکنیم خیلی ممکنه که مانه وجود داشته باشه برای رسیدن با اونجا خیلی ممکنه که ماشین وسط راه خراب بشه ویا قطار تغییر کنه نه دوست عزیز اون مکانی هست که قطعیه. رسیدن به اون برای ایمانداران قطعی هست و وقتی که به اونجا برسیم در اونجا هیچ رنج و اندوهی نیست. در اونجا کمال خدای زنده وجود داره. یونها در مورد بهش چونی میگه. میگه در اونجا گرستنگی نخواهد بود. تشنگی نخواهد بود. و خداهاد عشقی را از چشمونیشان پاک خواهد کرد. بعد از آن مرد نخواهد بود، معتم و ناله و درد نخواهد بود و آن تخنشین اونا را خراک میده از اونا هدایت میکنه، اونا را به چشم آوهیات هدایت میکنه و این را به رائیگان مون ها میده. و که قاله باید بارسه همه چیز خواهد شد. دوست عسیس، آیا به این مطلب، آیا به این مطلب هرگست فکر کرده بوید؟ خدای زنده، خدای زنده بربری، هر عشقی را از چشمان ایشون پاک خواهد کرد. بیا داری خداوند ما عیسای مسیحی هوله رو به کمل خود بست و پاهای شاگه دانشوست. خدای زنده هر عشقی را از چشمان مسیحیان پاک میکنه. این خدای ماست. خدایی که این جهان رو اداره می کنه، خدایی که برای ما مسیحان مکانی رو فراهان کرده. برای سینانمون مکان بستگی به اعمال و ثبابهای ما نداره. مکانی که به رایگان به ما ادامه شده. مکانی که مسیح با خون خود اون رو خریداری کرده. و در اینجا پلوس می گه، وطن ما در آسمان هست، از آنجا نیست. نجات دنده یعنی ایسای مسیح خداوند را انتظار میکشیم یعنی ما انتظار میکشیم تا خداوند ما به این جهان بازگرده و ما را از این مسیبت و از این سختی و از این مشکلات نجات بده آیا دوست عزیز آیا شما به این شکل فکر میکنید و واقعا اصلای دل میگید خداوند آیا ایسای مسیح بازگرد و آیا ما آماده هستیم برای بازگشت دوباره اینجا مشخصاً راجه به بازگشت دوباره خدای خود فکر میکنیم. خدایی که یکمار در فروتنی به جان اومد و ترد شد، اما بار دیگه با قدرت خود و فرشتگانش ظهور خواهد کرد و دشمنان خود آتش رو فرو خواهد ریخت و اونها رو نابود خواهد ساخت. اگر به آیات قبلی نگاه کنیم، کسانی بودن که انتظار مسیر رو نداشتن. اونها دنیاوی بودن. اونها به دنبال چیزهای این دنیا بودن، اعتمالشون به جسد بود. ذهن و اندیشه اونها بر چیزهای دنیاوی بود. اما پولوس چونی میگه؟ میگه ما مسیحیان نه فقط در انتظار رسیدن به وطن آسمانی هستیم، بلکه خداون و نجات دنده ای خدا که از اون آسمان خواهد آمد انتظار میکشید. و اگر چونین باشه دوست عزیزی، باید روی زندگی شما یک تأثیر مقدس کنندهی بگذارید. اگر شما واقعا به اینش فکر کنید و بدونید که این جهان به وسط خدا آمده ما نابود خواهد شد و او باز خواهد آمد و ما رو از این جهان پر گناه و پر عشق نجات خواهد داد، اون وقت جهانبینی ما عوض میشه. اون وقت ما به شکل دیگه این جهان و مشکلاتش نگاه میکنیم. اون وقت واقعا دید ما نسبت به جهان مشکلاتش آنچه که داریم و نداریم کاملاً عوض میشه. پلوس در دوم قولنتیان فصل 4 چونی میگه؟ میگه ما آذار دیده این، اما واقع گذاشته نیستیم. عفکنده شدیم ولی نابود نشدیم. و ادامه میده میگه از اینجا تخصصه نمیشه و این بلکه هرچند انسان ظاهری ما فانی میشه و اما انسان باطنی روز به روز تازه میگذرد. زیرا که این رنج خفیف ما که برای لحظه ایست بار جلال جاودانی و بسیار فراتر را برای ما فراهم می کنند. در حالی که ما نظر نمی کنیم به چیزهای دیدنی بلکه به چیزهای نادیدنی. زیرا آنچه دیدنیست موقعتیست. آنچه نادیدنی جاودانیم. یعنی صحبت این اگر مشکلات شما بسیار سنگین باشد، اگر شما یک فردی باشید که کاملاً مفلوجه و هیچ کاری ازش برده میا و تمام بدنش پر از درده بیایی در زندان با تمام این مسیبت ها فقط اگر عبدیت رو در نظر بگیرید اون وقت که میتونید بگید این رنج خفیفه این 60-70 سال در قیاس با عبدیت رنجی خفیف هست باری زعیفه در برابر اون جلال جافدانی و این جانبینی واقعا دوی زندگی معنیوی مانه ای تأثیر میذاره. یوانهای رسول میگه هرکس که این امید و در خودداری خود رو مقدس سازه همچنان که مقدس هست خود رو پاک سازه واقعا این جانبینی باعث میشه شما یک فرده بشید که در په قدوسیت تلاش میکنی. شما دیگه به این دنیا وسه نستین. واقعا چه برکت بزرگیه که بتونیم اینش فکر کنیم به آینده فکر کنیم اون آسمان نظر کنیم اون وطن آسمانی و با خودمون میگیم اونان آمادن برای بازگشت مسیحی و تفکر خود و چیزهای آسمانی قرار بدیم و واقعا باید در طول روز چند لحظه رو سپریه کنیم تلفن رو کنار بگذاریم به اون عب نگاه نکنیم و اخبار کوچک نگاه نکنیم و برای چند لحظه فکر کنیم زمان اکی مسیح باز خواهد گشت برای ما مسیحیان و او خداون و نجات دنده ای ما خواهد بود. در اون روز بزرگ و در اون روز شما در خواهید کرد که به چه علت خداون اجازه داد در اون شرایط سخت قرار بگیرید. در اون شرایط شما میتونید نزد مسیحی بیاید وزیر پارسایی او پناه بگیرید. و او خداون و نجات دنده ای شما خواهد بود. در اون زمان شما تحت بال مسیح از خشم و قذب خدای زنده در امان خواهید بود. خداوند ما در اون زمان ایمانداران راستین رو از جیاکاران و از مسلمین و از یهودی ها و از هندو ها و از افراد بی خدات کاملا جدا می سازن. در اون روز ادالت و دشمنان خداوند نازل خواهد شد. و ما مسیحیان تا به اول به حضور خدای زنده میریسیم. من یاد دارم داشتم با یک فرد بی خدا صحبت میکردم. و ایشون وقتی که میخواستیم راجع به عبدیت بگیم ایشون قصبانه میشود. یقین داشت که دنیا همینه و چند روزی بیشتر ندار و باید لذت ببره از این جهان. وقتی که صحبت ما با این فرد تموم شد من واقعا در دلم ناراحت بودم و خودم میگفتم چگونه من میتونم با این مرد صحبت کنه؟ این مرد خبر نداره این مرد نمیدونه اگر توبه نکنه و به خداون ایسای مسیح ایمان نیار روزی بزار و خدای زنده میرسه و خدای زنده قاضی او خواهد بود و تا و عبد از او دور خواهد شد و خداون انتخابش و امیده خداون میگه تو من رو نخواستی تا عبد از من دور شد و به اون تاریک بیرون برو. و این مرد در اون آسمان، در اون وطن آسمانی که در اونجا گناه وجود نداره رایی نخواهد داشت. این مرد بارود اون ملکوت آسمان نخواهد شد. جایی که ما مسیان در امنیت عبدی خواهیم باید. چه تأصف بزرگی هست. در این جهان ما میکاریم، ما انتخاب میکنیم و در جهان بعد سمرش رو برمیداریم. دوست عزیز، حشیار باشید برای چه زندگی میکنید، چگونی زندگی میکنید، زیرا شما در جهانی زندگی میکنید که کسانی که بین حقائق اعتقاد دارن، تعدادشون بسیار اندکهه و شیطان تمام تلاشش رو میکنید تا شما رو و اندیشه شما رو منحرف بسازه تا نتونید تفکر کنید، تعمل کنید، هر لحظه اخبار فراغانی به شما عمله میکنه مرتب اون تصاویر و اون اخبار به شما عمله می کنید. اون تلفان رو باز می کنید و پر از این چیزهایی هست که ذهن شما رو منحرف می سازد. اما باید دعا کنید و از خداوند بخوایی تا فیض داشته باشید. و در طول روز مدتی رو بگذارید و به این حقیقت فکر کنید. به بازگشت دوباره خداوند ما عیسایی مستینیم. که بدون شک بازخواهد گشت. او که یک بار اومد و ترس شد، این بار در قدرت خود بازخواهد گشت. و فراموش نکنید، شما اگر نجاتیا بید، نجات شما به اعمال شما وسیقی نداشت، بلکه نجات شما توسط خون مسیح بازخلیج شده. پس شما چه دین بزرگی دارید؟ دین شما به خداون نیسان مسیح بی نهایت هست. به علاوه پارسایی شما کامل هست، شما در مسیح کاملا پذیرفته شدید، گناهان شما کاملا بخشده شده شده، چون موقعیتی دارید، یکی از فرزندان و خدای زنده، به علاوه به عنوان یک مسیح شما فراخونده شدید تا سلیم رو تعمل کنید، و این سلیم خودش یک امتیاز بزرگه، این ثابت کنه که شما یک مسیح واقعی هستید، جان شما رو ترد میکنه، اقایل شما رو مسخنه میکنه، خدای شما رو انکار میکنه، اما این حرمت بزرگی، این امتیاز بسیار بزرگی هست که به ما عطا شده تا به خاطر مسیح رنج نیست بکشیم و در رنجهای او شریک باشیم و در نهایت چه امیدی ما داریم. زندگی ما یک انتظار بزرگ هست، رسیدن به آن جلال نهایی، زمانی که خداون ایسای مسیح شکل بدن حقیر ما را تبدیل خواهد نموند تا به صورت بدن پر جلال او شود یعنی شبیه مسیح بشین شبیه پسر و خدای زنده یعنی کمال قدوسیت ما بدن شما دوست عزیز، حتی اگر جوان باشید و بدنساز باچه یکی روز پیر میشه این بدن حقیر هست اما در زمان مرد شکل اون عوض میشه در حال آزر بدن شما، جسم شما درش باقیموندهی گناه هست و مانه پیشرفت شما میشه و ما این رو میدونیم به تجربه و پلوس فریاد میزنه چه کسی من را از این بدن گناه نجاهت بخشد؟ اما دوست عزیز شگفتی ایمان و مسیحیت این هست زمانی که ما به جلال برسیم و خداوند بدنهای ما را رستاخیز بده در اون بدن گناه نخواهید بود بدنی که تازه هست در اون آسمان و زمین جدید درش ایچ بیماری نیست بدن نومیرا هست دوستان آیا هرکس با اون فکر کرده اید؟ اکنون زندگی سخته بدنی که درش گناه هست ما با تمایرات جسد رو بکشیم با فسخه خود بجنگیم و سعی کنیم مطابق خواسته خداون زندگی کنیم و شکست می کنیم و گناه می کنیم و واقعا شرمنده می شیم و دلمون می شکنه اما در جهان آینده برای ما مسیحیان چون این تقلا و تلاشی نیست، وسوسهی نیست، در اون بدن روح القدس کاملا ساکنه. بدن ای که درش مرگ نخواهد بود، گناه نخواهد بود. بدن ای که در فساد کاسته میشه، در فساد ناپذیری رساخیز میکنه. بدن ای که در زف کاسته میشه، در قدرت و در جلار رساخیز میابده. اما چه کسی از که این بدن رو می آفرینه؟ مطابق آن نیروی که قادر از همه چیزا مطیع خود بگرداند. یعنی قدرتی که خداوند ما ایسای مصیر رو رستاخیز داد. قدرتی که همه چیزا تسلیم خود خواهد ساخت. قدرت خدای زنده و عقیبی. قدرتی که شما رو نجات داد و از تاریکی و خرافات دین باطل بیرون آورد. و شما رو وارد ملکوت خود ساخت. برای چند وقت به پولوس فکر کنید. پولوس واقعا از تجربه خودش میگه. اگر به فصل 1 آیه 21 نگاه کنید، پولوس چونی میگه؟ میگه زیرا که مرا زیستن مسیح هست و مردن سود. اما ادامه میدهید، اما اگر زیستن جرجیس همون سمر کار من هست، پس نمیدونم کدام را اختیار کنم و بعد میگه واقعا من دوست دارم برم و با خدا من ایسای مسیح باشم که بسیار بهتره اما میگه در جسماندن برای شما، برای شما فلیپیان بسیار مهمتر هست. میبینید هدف زندگی او چه هست. از یک سو میگه من میخوام از این دنیا برم، از این سختی ها نجات پیدا کنم. اما وظیفه من اینی که در این جهان بمونم به عنوان رسول راسین و خداونن کلیسای مسیر رو خدمت کنم. اما تلاشش این هست تا در این جهان تا وقتی در این جهان هست فصل سی آهیه هستم مگر به هر وجد به رستاخیز از مردگان برستم. نه اینکه تا به حال به چنگ آورده یا به حال کامل شده باشم ولی در پی آنو میکشم بلکه شاید آنو به دست آورم که برای آن مسیح نیز مرا به دست آورده. پلوس میگه اونچه این سهاره که پشت سر هست فراموش میکنم در پیه مقصد میکشم آنچه در عقبست فراموش کرده به سوی آنچه در پیچه هست خیشتن را کشیده ما زعفه ها، سختی ها، مشکله ها و حتی گناهانو گذاشتر رو فراموش میکنیم اونا را نزده مسیحی میاریم به گناهان اعترافیم که اونا را کنار میگذاریم و پیش میریم به سوی اون خدایی که ما رو به جلال فراخونده خدایی که ما رو در نهایت به جلال خواهنده سوند. ببینید پلوس کسی هست که رنژ کشید وقتی که این نامه رو می نویسه در زندان هست. اما می دونی که تمام تجاربش، تمام سختیهاش، تمام رنژهاش خداون در مشیعتی خودش از اونا استفاده می کنه تا او رو مقدستر بسازه. مشکلاتش، اندوهاش، سختیهاش، زنجیرهاش، زندانهایی که کشید همه اینها خداوند ازشون بشکل کاملی استفاده میکنه تا ایمان و انتظار اون رو بیشتر سازه انتظارش برای رسیدن به اون وطن آسمانی تا بیشتر به بیشتر انتظار رسیدن به اون مکان رو داشته باشه بیایی که در اونجا عشق و اندوح و مرگه نیست بیایی خداوند ما پس از اینکه رستاخیص کرد و شاگدانه شروع دید که در کنار ساحل بود و برای اونها اون غذا رو فراهم کرد خدا با اونا سخن گفت. اونا گفت بیایید و بخوایید. همه چیز فرام شد. خدا با اون گناهکاران رو دوت می کنه. پتر است که اون رو انکار کرده بود. توما که شک داشت، نستانایه که گفت آیا چیز خوبی از ناسر بیرون میاد. این مردان زعیف که از راه فیض نجاتی آفتند. اکنون خداوند اونا رو فرام میکنه میگه بیایید و بخورید دوست عزیز خدای زنده به شما نظر میکنه و اگر مسیحی نباشید واقعا شما رو دعوت میکنه میگه همه چیز فرام شده همه چیز آماده شده جشن باشه که آماده است وارد آسائش خداوند شوید اکنون برای شما فرصت هست تا تمام برکات آسمانی رو تا به عبد دریافت کنید جشن باشکوه مهمانی آماده است و زمانی به کمال میرسه و چه برکت بزرگی که این دعوت به شما میرسه از توی خدایی که پر رحمت تا شک و تردید و ریاکاری خودو کنار بگذاری و توبه کنید و همین لحظه به او ایمان بیارید ما چه جای اندویه هست اگر ایمان نیاوره و در این جشن جایی نداشته باشه